hiszpańscy producenci filmowi wskazali kilka (nieokreślonych ilościowo) wynikających z budowy Ciudad de la Luz korzyści pod względem kosztów, nie twierdzili, że utworzenie takiego kompleksu lokalnych studiów filmowych byłoby kluczowe dla krajowej produkcji filmowej.

Obwieszczenie nr 59 (zawierające przepisy w sprawie reorganizacji podatku od osób prawnych) nie ma zastosowania do połączeń transgranicznych i w związku z tym nie będzie też mieć zastosowania neutralność podatkowa, dokonywanie połączeń transgranicznych nie jest dozwolone w Chinach

Jeżeli chodzi o połączenia oddolne, koszty podatkowe ponosiłby przedsiębiorca przejmowany i jego udziałowcy, dokonywanie połączeń transgranicznych nie jest dozwolone w Indiach

Do czerwca 2011 r. wartość ekspozycji BPN wobec CGD w instrumentach rynku pieniężnego wynosiła w przybliżeniu 1 mld EUR. dokonywano codziennego finansowania, zdaniem władz portugalskich miało ono charakter strukturalny o dłuższych terminach zapadalności [17] i również zostało zastąpione czwartą, ostatnią emisją papierów komercyjnych z czerwca 2011 r. w ramach rozpoczęcia dwóch emisji – każda o wartości 500 mln EUR.

Zdaniem strony polskiej, francuski klient spółki Prinovis nie jest podmiotem zewnętrznym, powyższy przykład pokazuje, że odpowiednia organizacja dystrybucji gwarantuje dostawy na czas również w przypadku tych czasopism, dla których punktualna dostawa ma szczególne znaczenie.

Rząd ChRL przedstawiła bardzo niewiele informacji na temat chińskiego rynku stali, Komisja bezpośrednio zwróciła się o ich dostarczenie.

Komisja przyjmuje do wiadomości, że zgodnie z reformą zniesione zostałoby formalne rozróżnienie pomiędzy gospodarką zamorską a lądową, porównanie opodatkowania służy zobrazowaniu nieodłącznego selektywnego charakteru proponowanego systemu podatkowego.

Komisja przyjmuje argument, że Gibraltar nie jest uprawniony do przyznawania korzyści podatkowych dotyczących innych jurysdykcji, fakt, że spółki typu „qualifying” negocjują swoją stawkę podatku wskazuje wyraźnie, że osiągają one dochody, które w przypadku braku specjalnego traktowania, podlegałyby podatkowi dochodowemu od firm według standardowej stawki.

Ponadto stwierdzono, że pewnych informacji nie podano także w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz w kolejnych oświadczeniach wystosowanych przez rząd ChRL, Komisja wyraźnie wnioskowała o te informacje.

Komisja może zgodzić się na uwzględnienie kosztów wynikających z gwarancji statutowych i kapitałowych, gdyż są one z natury związane z określonymi kontraktami i z definicji ponoszone są po oddaniu okrętów do użytku, rozumowania tego nie można stosować do kosztów restrukturyzacyjnych poniesionych przez spółkę po grudniu 1995 r. W rzeczywistości umowa prywatyzacyjna wyraźnie określiła minimalną liczbę pracowników, jaką spółka musiała zatrudniać do końca 1995 r. W przypadku nieprzestrzegania tego zobowiązania i zatrudnienia mniejszej liczby pracowników przewidziane były surowe kary.

Ostatecznie, Komisja nie wszczęła procedury w tej kwestii, KWW przedstawiła następujące wyjaśnienia w sprawie przepływu gotówki w wysokości około 400 mln DM, o którym doniosła prasa niemiecka w dniu 12 czerwca 1999 r. i który skłonił Komisję do złożenia wniosku o dostarczenie informacji (patrz: motyw 1).

Komisja uznaje misję publiczną spółki RTP za uzasadnioną, musi się jednak upewnić, czy definicja nie zawiera oczywistych błędów.

Komisja uznaje misję nadawcy publicznego realizowaną przez RTP za uzasadnioną, musi jednak upewnić się, czy określenie to zawiera jakieś wyraźne błędy, czy też nie.

Ponadto BVerwG wydał wyrok (uzasadniając to między innymi domniemanym brakiem możliwości zastosowania czwartego kryterium Altmark), nie kierując sprawy do Trybunału Sprawiedliwości, Komisja wszczęła już formalne postępowanie wyjaśniające.

W odniesieniu do tego twierdzenia należy zauważyć, że nie poparto go żadnym faktycznym dowodem, Komisja zwracała się o przekazanie takiego dowodu w toku danego dochodzenia.

Komisja dysponowała pewnymi odrębnymi przesłankami wskazującymi na to, że zachowania niezgodne z prawem dotyczyły także rur powlekanych tworzywem sztucznym oraz solidniejszymi dowodami na temat wymiany informacji dotyczących rur powlekanych tworzywem sztucznym na etapie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń, to dopiero wkład KME pozwolił ustalić istnienie pojedynczego, ciągłego i złożonego naruszenia przepisów dotyczącego rur WICU/Cuprotherm, które trwało co najmniej od początku 1991 r. Komisja uznaje, że grupa KME nie powinna być karana za tę współpracę.

Jest to jedna ze „szczególnych okoliczności”, w których można zastosować art. 12 ust. 7 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych (zgodnie ze sprawozdaniem panelu WTO) [94]. Ponadto Komisja miała świadomość, że jej wezwania do udzielenia informacji były z konieczności dość obszerne, współpraca jest procesem dwukierunkowym, a reakcją rządu ChRL było początkowo po prostu zażądanie wyjaśnienia, do których faktycznych ustaleń odnoszą się te wezwania (czasami nie można tego określić wcześniej), a nie zaproponowanie sposobu, w jaki można byłoby rozsądnie odpowiedzieć na te wezwania.

Nie przedłożono dowodów na istnienie mechanizmu rynkowego w ramach dystrybucji praw do użytkowania gruntów, Komisja zwróciła się o takie dowody.

Komisja uważa, że „inne usługi, które zostaną określone” nie są wyraźnie zdefiniowane, zauważa, że nie uiszczono żadnych opłat wynikających z tego przepisu w ciągu badanego okresu [84].

Komisja uważa, jak stwierdzono w poprzednich punktach, iż podobnie jak w poprzedniej decyzji przedstawione przez władze hiszpańskie argumenty opierają się na błędnej analizie faktycznych przepisów państw nienależących do UE, Komisja przeprowadziła również analizę kwestionowanego środka z punku widzenia hipotetycznego systemu referencyjnego opierającego się na systemie zaproponowanym przez władze hiszpańskie.